OVERIJSE - Zaterdag was het weerom Tropiscala-dag. Tientallen volleyballers toonden ons wat ze zoal in de vingers en de benen hadden. Honderden zonnekloppers verdrongen zich om een glimp van het beachtornooi te zien, Vergels te zien optreden of zomaar wat te chillen al dan niet in de gemeentelijke strandstoelen.
Tropiscala is ook de jaarlijkse hoogmis van het vrouwelijk schoon, het mannelijk schoon, de getrainde volleyballer en de amateur. De ene competitief ingesteld, de andere recreatief. De zon brandde op de lijven, het bier en ander fris bleven onophoudelijk uit de tapkranen gutsen. De lege bekers werden hoge torens, de hamburgers vlogen het kraam uit. En wie ijs wou ging even in de rij staan bij Nice! aan de overkant. Tropiscala blijft kiezen voor de eigenste orignele formule van sport en muziek. Vroeger al eens meer met daverende bands op de affiche al laten de Overijsenaren er hun feestvreugde niet voor.
Vrijwilligers
Straks zijn het weer Druivenfeesten en dan staan de podia toch weer vol met Vlaanderens schoonste stemgeluiden. Dank zij een hoop vrijwilligers liep deze editie weer als een trein. Nergens was het lang wachten op je beurt. Kortom, niets dan pretentieloos vermaak om en rond een gigantische zandbak die er voortdurend voor zorgde dat je waarempel aan zee was. Of zaten daar de staalblauwe lucht en de stralende zon voor iets tussen? Het was tropisch. Tropiscala dus.
★★★★☆
FOTO'S © Michel Van Mullem
Комментарии