HOEILAART - Donderdag kon je voor een vrij warm herfstterrasje op het Gemeenteplein kiezen of binnenskamers voor Jazz met Pit dat het Rebekka van Bockstal Quartet in het gemeenschapscentrum op visite had.
Een handvol, zeg maar twee handen vol jazzfanaten vulden er de theaterzaal al dan niet met Duvel of Leffe in de hand. En publiek bleef maar binnen wandelen zelfs één luttele minuut voor de pauze. Die mensen konden dus dan maar meteen gaan plassen.
Rebekka Van Bockstal en Co speelden een voortreffelijk concert. Hiermee is kort en krachtig ons oordeel wereldkundig gemaakt. Een dame op electrische gitaar én in een jazzgroep, het is niet alledaags. Van Bockstal wist zich van dit uitdagende instrument kundig te bedienen en maakte daar zowel subtiele bewegingen bij als potige uithalen. En al is zij zowat de centrale figuur, want het is hà à r quartet tenslotte, toch sprong Elias Storme voortdurend in het voetlicht met erg fraai saxwerk. De ene keer zacht melodieus de andere keer storm(!)achtig luid en nadrukkelijk. Een topmuzikant zowaar. Storme trok alle registers open bij het wondermooie 'Ode to Patrick'. Patrick bleek een overleden oom van Rebecca te zijn voor wie ze dit nummer bedacht.
Veelzijdigheid
Marius Couvreur op drums en Otto Kint op bas wisten evenzeer kundig uit de hoek te komen. Vooral hun veelzijdigheid benadrukten ze in diverse bijzondere nummers zoals in 'Hot Spot' waarmee het optreden werd besloten. Thematisch leunde het quartet vaak dicht bij de voorbije actualiteit zoals de covid-pandemie en de powerpoints van de toenmalige veiligheidsraad op het kleine scherm. Soms klonk het gebrachte ook heel filmisch of werd het publiek meegenomen naar een Ardens dorpje. Veel variatie, fijne muzikaliteit. Me dunkt dat we nog vaker van Rebekka Van Bockstal en haar band gaan horen. En da's een prettig vooruitzicht.
Gezien op donderdag 27 oktober in GC Felix Sohie, Hoeilaart
★★★★☆
FOTO'S :© Michel Van Mullem
