OVERIJSE - Nadat op de locatie ondermeer een sportcentrum en een dansstudio huisden en het daarna een poos leeg stond, wordt een en ander klaar gestoomd om het pand een nieuwe functie te geven.
Borchtmolen, Oude Molen, Scherrewerremolen,... doorheen de tijd kreeg deze plek verschillende benamingen. Voor de Overijsenaar anno vandaag gaat het om de Watermolen en langsschuur en werden de gebouwen inmiddels aangeduid als 'vastgesteld bouwkundig erfgoed'. Dat goed stond recent te koop en is het intussen van eigenaar veranderd. Er werd intussen een omgevingsvergunning aangevraagd en daarop staat de vermelding 'verbouwen en uitbreiden van een sportgebouw tot meergezinswoning met vijf woongelegenheden'.
De site wordt beschreven als 'Watermolen op de IJse, gelegen ten westen van het centrum van Overijse aan de meest westelijke zijde van het Stationsplein. Het molenhuis met verdwenen inrichting en de woning hebben een begin 20ste-eeuws uitzicht met mogelijk een oudere kern. De overige gebouwen dateren uit midden 19de eeuw'.
Erf
Al vanaf de 15de eeuw was er sprake van een molen als banmolen van de heer van Overijse, onder de benaming 'Borchtmolen'. De molen zou deel zijn van het 'Hof ter Borcht', ook 'Hof ter Bisdomme' genaamd. Een eeuw later kreeg de molen de benaming 'Scherrewerre'. Die laatste benaming zou vanaf de 17de eeuw de naam 'Borchtmolen" verdringen en dat tot in de 19de eeuw. Voorts is het bekend op het primitief kadaster (circa 1825) dat er al een molengebouw aanwezig was. Midden 19de eeuw, in 1858, werd er een reconstructie opgetekend van de gebouwen. 'Het molengebouw wijzigde niet, maar de bijgebouwen werden heropgebouwd met een schikking rond een rechthoekig erf achter de molen, vergelijkbaar met de huidige toestand. Eigenaar was burgemeester en notaris van Overijse, Marie Vandevelde-Fernand. Hij kreeg de jaren 1890 de toelating de afsluiting van de molen, evenals de afsluiting die het water regelt verderop te bouwen en het waterrad van de molen te verhogen', klinkt het.
Groen
'De bijgebouwen dateren uit het midden van 19de eeuw, waaronder een tweelaags bijgebouw aansluitend op het molenhuis aan de IJse onder zadeldak en een langsschuur. De langsschuur heeft een hardstenen korfboogpoort en in de topgevel drie halve maanvormige topoculi. Zo'n laangsschuur is eigenlijk een hoeve met losstaande bestanddelen bestaande uit een vernieuwd woonstalhuis (nok parallel aan de straat) en schuur met aangebouwde stallen aan oostzijde; omhaagd aan de straatzijde'.
Het vernoemde pand vlakbij het Stationsplein bevat achteraan behoorlijk wat groen. Enkele intussen flink opgeschoten dennen zijn ziek en zullen bij de verbouwing noodgedwongen moeten verdwijnen. Geïnteresseerden kunnen het dossier tot 2 maart inkijken via het omgevingsloket. Volledigheidshalve melden we dat de wijziging van de bestemming enkel de schuur, kant Eeuwfeestplein, behelst.
Bron: o.a. Agentschap Onroerend Erfgoed
Foto's © Michel Van Mullem
Comments