Met Tentoonstelling "Eygenaerdige vereenigingen" haalt Koninklijke Heemkundige Kring roemrijke Tervuurse genootschappen uit vergetelheid

TERVUREN - 'Met eerbiedig verzoek richten wij ons tot u, in de hoop de kostbare geschiedenis van ons geliefd dorp te behouden. In de tijden der negentiende en eerste helft van de twintigste eeuw sierden verscheidene "eygenaerdige vereenigingen" de gemeenschap van Tervuren. Doch, deze roemrijke genootschappen zijn in de vergetelheid geraakt', verkondigde de Heemkundige Kring enkele maanden geleden.

Zouden er nog getuigenissen, dokumenten en anektodes te vinden zijn omtrent De Vereenigde Ambachtslieden of ‘le choeur des Artisans Réunis’? De Kring had ze voor de gelegenheid nog eens opgelijst. Benamingen als De Leugenaars, De Kampernoeleclub, De Reizende Ambachtslieden, Toneelkring OP = OP, De Visschersclub, De Kloeke Rookers, De Plekkersclub, Vroolijke wielrijders van Moorsel, Schuppen Boer, Duivenmaatschappij ‘Vossem Center’en Boerengilde Duisburg kwamen aan de oppervlakte. Een en ander resulteerde in een erg interessante expositie met het hoop wetenswaardigheden over het ooit zo bloeiende verenigingsleven.

Koninklijke Koormaatschappij De Verenigde Ambachtslieden

Deze muziekmaatschappij werd -om er eentje uit de vele uit te pikken- gesticht in 1868 door Isidore Depage, die in Tervuren een grote schrijnwerkerij bezat, aldus de geschiedschrijving. In zijn werkplaats zong Depage voortdurend en ook zijn werklieden zongen lustig mee onder het timmeren, zagen en schaven. 'Hier moest wel een muziekvereniging uit groeien. Geen fanfare of harmonie, maar een mannenkoor dat zingend door de straten stapte. Aanvankelijk noemden zij zichzelf “Les Artisans Réunis”, vanaf 1872 veranderden zij hun naam in “Zanggenootschap De Verenigde Ambachtsmans”. Dat werd dan later “De Verenigde Ambachtslieden”” maar in de volksmond waren zij gekend als “De Choeur”. ‘s Zondags na de hoogmis trok de groep zangers door de straten van Tervuren onder het zingen van meerstemmige stapliederen, toegejuicht door de bevolking. Succes groeide, andere Tervurenaars sloten zich aan. In 1871 telden ze 38 zangers.

Vaandel

Elke zichzelf respecterende muziekvereniging steekt haar muzikanten in een gepast uniform. Zangers en dirigent werden vanaf 1871 uitgedost met een streng pak, waarmee ze bekend werden , zoals mag blijken uit de vele foto’s uit die tijd. Even onmisbaar was een vaandel waarachter de zangers konden opstappen. De belangrijkste kunstenaar van de Tervuurse Schildersschool Hyppolyte Boulenger was bereid om het medaillon te schilderen dat op het rood fluweel werd aangebracht. Hij beeldde een smid en een schrijnwerker af tegen de achtergrond van een Tervuurs landschap. Op het vaandel prijkt het jaartal 1873. De maatschappij kreeg meer en meer succes en ook meer leden, al dan niet zingende. in 1884 waren er al 61 zangers. Een reglement werd opgesteld.

Het koor trad ook naar buiten en nam deel aan wedstrijden, festivals en feestelijke inhuldigingen in vrijwel het hele land. Zoals gebruikelijk nodigde het bestuur de zangers eenmaal per jaar uit op een eetfestijn. Eenmaal per jaar werden er ook opvoeringen gegeven in het eigen lokaal voor leden en ereleden. De vereniging kende een lang leven, in 1925 klom het ledenaantal tot 173, tot ze bij gebrek aan belangstelling in 1957 ontbonden werd.

Met dank aan Frank Ruttens (Koninklijke Heemkundige Kring, Tervuren)

Foto's & repro's © Michel Van Mullem

★★★☆☆

Tentoonstelling "Eygenaerdige vereenigingen" / Koninklijke Heemkundige Kring Tervuren, nog tot en met donderdag 30 oktober in CC De Warandepoort, Tervuren

Engelbert Vandersmissen, voorzitter Schuppen Boer, 1929

CH. Decoster, pachter en lid van de Visschersclub haalt een paard uit het water.

Draagstok van de Visschersclub Tervuren

Groepsfoto Muziekmaatschappij 'De Kloeke Rokers', 1923