'De brief van Don Juan' bij Toneelgroep Reintje, hoogmis van de verleidelijke typetjes

HOEILAART - Achter de schermen zijn ze wellicht de bovenste beste vriendinnen maar op de planken afgelopen weekend ging het vaak stormachtig aan toe. Maar zeg nu zelf... hoe zou het anders kunnen vergaan met zes dames die allen voor hun enige echte Don Juan zouden vallen?

Lien Bervoets, Hilde Deplancke, Peggy Bogaert, Kim Vanderstraeten, Britt Terlaken en Laura Stordeur kropen respectievelijk in de huid van Dona Marta, Dona Constante, Dona Virtudes, Condensa Del Montalto, Maria en Dona Conception. Dat gaf een vuurwerk van charme, verleiding, elegantie en ga zo maar door. De ene ingetogen, de andere dan weer wulpser. Met frivole waaier of uitdagende kauwgom, maar vooral ieder met een bescheiden bloementuil. Ze bezochten hun droomprins al bleef die ergens oververmoeid in de coulissen hangen en mocht die voorlopig niet worden gestoord wat tot onnoemelijk veel wrevel leidde. Vooral verbaal dan want het spel bleef al dan niet bewust vrij statisch en de omgeving nodigde ook al niet uit tot vele moves. Het decor bevatte vooral een lange kaptafel met enkele stoelen en veel gebeurde daar niet meer mee dan vooral setting te wezen. Het ding was bovendien zo wit als wat zodat de belichting ervoor zorgde dat het voortdurend in je gezichtsveld kroop.

Bliksemafleider

Vooral verbaal dus en dat leverde zowaar een kransje haast kakelende dames op die alles wat ze bezaten in de strijd gooiden ter eer en glorie van hun amant. Fysiek had de intensiteit voor enkele bloederige verwondingen kunnen zorgen maar het bleef beschaafd. Vooral het uitvergroten van de diverse karakters leidde tot een hoogmis van typetjes, stuk voor stuk op de huid geschreven van de gecaste dames van Reintje. Doen waar je goed in bent dus. En dat maakte van 'De brief van Don Juan' een prettige belevenis zij het dan langs de korte kant. In nauwelijks een uurtje was het toneel aan ons voorbij gevlogen al kan dat ook zeggen dat het tempo goed zat, het spel van een welkom niveau en de bevlogenheid aanstekelijk. Al bij al goed gescoord ook vanwege Patrick Charlier als knecht Pedrillo die als bliksemafleider mocht opdraven en alle bloemen in ontvangst nam. Don Juan is immers stervende en wou de zes meest innemende dames uit zijn leven nog een keertje ontmoeten voor het te laat zou zijn. Daar mochten we echter geen getuige van zijn. De bijna elkaar vertrappelende dames geraakten niet verder dan de ingang van zijn vertrekken. Ze deden vooral hun uiterste best om ons te overtuigen van hun onbegrensde liefde voor 'hun' Juan.

Toneelschrijfbloed

De Nederlandse Louisa Trevens schreef deze komedie naast een berg andere producties al zal ze ook bekend blijven als de oprichtster van het jaarlijkse Theaterboek bij onze Noorderburen. Voor een meisje dat op zevenjarige leeftijd haar eerste toneelstuk schreef en op de middelbare school een aantal revues is het duidelijk welke kant ze op wilde. Direct na de bevrijding gaat zij dan ook aan het werk als journaliste. Onder het pseudoniem Luisa Treves verschijnen haar ‘Brusselse brieven’ in De Uitkijk: weekblad voor illegale strijders, en gunt zij haar lezers een kijkje in haar oorlogsbelevenissen. Later zal Treves nog werken voor Het Vrije Volk en De Groene Amsterdammer, maar al snel begint het toneelschrijfbloed te stromen. Haar stuk De ring en de kelim, dat zich afspeelt in een Cypriotisch vluchtelingenkamp, wordt in 1948 bekroond met zowel de Abraham van der Viesprijs als de Koepelprijs van de Stad Amsterdam. Het zal het begin worden van een toneeloeuvre met stukken als Winterwerk, Crisis in Egypte, De brief van Don Juan en Om Nausikaa. Nog zeggen dat Kathleen Bollue stevig haar mannetje stond bij het regisseren van deze Reintjeproductie ondanks al het vrouwelijke 'geweld'.

'De brief van Don Juan', door Toneelgroep Reintje, gezien op zaterdag 26 april 2025 in GC Felix Sohie in Hoeilaart.

★★★☆☆

Foto's © Michel Van Mullem